iTNAB ::: (Bak: Itnab)

atnâb ::: (a. i. tınâb'ın c.) : 1) çadır ipleri, (bkz. : habl-ül-hıyâm). 2) ağaç kökleri. 3) vücuttaki sinirler.

İtnab ::: Sözü, gerektiğinden fazla kelime veya cümle ile uzatma. İcaz’ın karşıtı. İkiye ayrılır:
1. İtnab-ı makbul: Makbul sayılan söz katmadır. Bu çeşitte anlam pekiştirilir, anlatılacak şey abartılır, kastedilen husus fazla tasvir edilir ve üçü birden sağlanır. Örnek:
"Yalıların en tabii ve en lüzumlu gezinti vasıtası sandallar! Sade yalıların mı? Boğaziçi’nde herkesin her an, en çok, onlar işine yarıyor. Mehtapla gezginci, sâzende köşkü onlar, saz dinleyicilerin mevkibi onlar, yerine göre madrabazların balık deposu onlar, sebze dükkanı, dondurmacı dükkanı, onlar; yörük manav sergisi onlar, tatlı su damacanalarının ambarı onlar, hasta sedyesi onlar..."
Ruşen Eşref Ünaydın

itnâb ::: sözü uzatma , (bak: ıtnab)

ıtnâb ::: sözü uzatma

atnâb ::: ipler , çadır ipleri

atnâb ::: ‬ipler

atnâb ::: çadır ipleri

atnâb ::: ağaç kökleri

ıtnâb ::: ‬sözü uzatma

atnâb ::: (a. i. tınâb'ın c.) 1) çadır ipleri, (bkz. : habl-ül-hıyâm). 2) ağaç kökleri. 3) vücuttaki sinirler.

İTNAB :::