ACiR ::: Elindekini başkasına kiralayan. Kiraya veren.

Âcer ::: (a. h. i.) : İsmail Peygamber'in anası, (bkz. : Hacer).

âcir ::: (a. s. ecr' den.) : elindekini bir başkasına kirâlayan.

âcür ::: (a. i.) : 1) tuğla. 2) kiremit. 3) kerpiç, (bkz. : âcer).

aCiR ::: Kirâdaki binânın ve eşyânın tâmiri ve zamanla tıkanmış boruların tâmiri âcire âittir. Tâmir etmezse, kirâcı evden çıkabilir. Fakat yaptırmaya âciri cebr edemez (zorlayamaz). Ev sâhibinin izni ile kendi yaparsa, parasını kesebilir. Kendiliğinden yaparsa kesemez. Kullanmak için lâzım olan şeylerin (meselâ hamur ocağı) tâmir parasını kirâdan kesemez. (Ali Haydar Efendi)

Kirâ müddeti bitince, âcir uzatmaz ise, kirâcı çıkar. Malı, olduğu gibi teslim etmesi lâzımdır. Teslim etmezse gasb etmiş olur. Fakat kullanma sebebiyle herkes için âdet (ve mümkün) olan yıpranma ve bozukluklar kabahat sayılmaz. (İbn-i Âbidîn)

âcür ::: tuğla , kiremit

âcir ::: elindekini başkasına kiralayan , kiraya veren

âcür ::: ‬tuğla

âcür ::: kiremit

Âcer ::: (a. h. i.) İsmail Peygamber'in anası, (bkz. : Hacer).

âcir ::: (a. s. ecr' den.) elindekini bir başkasına kirâlayan.

âcür ::: (a. i.) 1) tuğla. 2) kiremit. 3) kerpiç, (bkz. : âcer).

âcir ::: icareye veren

âcir ::: icareci

âcür ::: pişmiş kerpiç

Acir ::: Kiraya veren kimse

âcir ::: kiraya veren

Acir ::: Kiraya veren kimse

acir :::

ACİR :::