SiYER ::: (Siret. C.) Tarzlar, gidişler, yollar.

seyr ::: (a. i.) : 1) yürüme, yürüyüş; gitme, hareket. 2) yolculuk. 3) gezme, gezinme. (bkz. : teferrüc). 4) eğlenmek üzere bakma, (bkz. : temâşâ). 5) uzaktan bakıp karışmama. 6) gezilecek, görülecek şey.

seyr-fi-l-menâm ::: "uyurgezerlik, fr. somnambu-iisme.

seyr-i sefâin ::: (gemilerin yürümesi) : Akay idaresi iken şimdi Denizbank olan müessese. 7) müz. Türk müziğinde makamların karakteristik yürüyüşü.

seyrân ::: (a. i.) : 1) gezinme, (bkz : teferrüc). 2) bakıp seyretme. (bkz. : temâşâ). [aslı : "seyerân" dır]

siyer ::: (a. i. sîret'in c.) : 1) ahlâk ve yüksek vasıflar. 2) mevzuu Hz. Muhammed (Aleyhisselâm)'in hayâtı olan kitap. 3) (bkz. : hadîs). Ehl-i siyer : Hz. Muhammed (Aleyhisselâm)'in hayâtını yazan kimse.

siyer-i darîr ::: Erzurumlu Mustafa Darîr hin Yûsuf'un 1388 (H. 790) yılında Mısır hükümdarı Berkok nâmına Ebü-l-Hasen-il-Bekrî ile Abdülmelik bin Hişâm'ın siyer kitaplarından birbirini tamamlar şekilde seçerek dilimize çevirdiği 5 ciltlik mensur siyer-i nebevî'dir.

SiYER ::: İslâm târihinde ilk yazılan siyer kitabı Muhammed bin İshâk Yesâr'ın yazdığıdır. Türk edebiyâtında ilk yazılan siyer ise Erzurumlu Mustafa Darîr'in eseridir ve Mısır'da yazılmıştır. (Yeni Rehber Ansiklopedisi)

Siyer :::

1. Hz. Muhammed'in hayatını anlatan kitap.


2. Birinin yaşam öyküsü.

siyer ::: gidişler , yollar

seyr ::: seyir , yürüme

sîr ::: sarmısak , tok

seyrân ::: (a. i.) 1) gezinme, (bkz : teferrüc). 2) bakıp seyretme. (bkz. : temâşâ). [aslı :

SİYER :::