EZ'AF ::: (Zı'f. C.) Bir şeyi iki katı yapan fazlalıklar. Katlar.

EZ'AF ::: Çok zayıf, en zayıf.

ez'af ::: (a. s. zaîf'den.) : daha (en, pek) zayıf, dermansız, kuvvetsiz.

ez'af-ı ibâd ::: halkın en zayıfı, [evvelce saygı göstermiş olmak için "ben" zamîri yerine kullanılırdı!.

ez'af-ı nâs ::: insanların en zayıfı.

ez'âf ::: (a. s. zı'f'ın c.) : bir şeyi iki misli yapan fazlalıklar, katlar.

ez'af-ı muzâafa ::: kat kat, pek çok.

iz'âf ::: (a. i.) : 1) zayıflatma, kuvvetini azaltma. 2) bir şeyin üstüne bir mislini zammetme.

ız'âf ::: (a. i.) : 1) zayıflatma, zayıflama. 2) bir şeyin üzerine bir misli koyma, koyulma.

ız'âf ::: zayıf düşürme , zayıflatma

iz'âf ::: zayıflatma

ez'af ::: bir şeyi iki katı yapan fazlalıklar , katlar , çok zayıf , en zayıf

ız’âf ::: ‬zayıf düşürme

ız’âf ::: zayıflatma

iz’âf ::: ‬zayıflatma

iz'âf ::: (a. i.) 1) zayıflatma, kuvvetini azaltma. 2) bir şeyin üstüne bir mislini zammetme.

ız'âf ::: (a. i.) 1) zayıflatma, zayıflama. 2) bir şeyin üzerine bir misli koyma, koyulma.

EZ'AF :::