"); cüz ::: (a. i. c. : ecza) : 1) kısım, parça, bölük.

cüz gülü ::: g. s. bir çeşit süsleme olan hâlkârda-görülen gül motifinin bir nev'i.

cüz' i cedd ::: huk. babanın babasının oğullan ve onların oğullan, yânî yakın ve uzak ana baba bir amcalar ve onların oğulları ve oğullarının oğullan.

cüz-i eb ::: huk. babanın oğlu ve oğlunun oğlu. [yânî ölünün ana ve baba bir kardeşleri ve onların oğulları].

cüz-i ferd ::: atom.

cüz'-i lâ-yetecezzâ ::: bölünemiyen, parçalanamıyan kısım, bölünme imkânı olmıyan en ufak zerre. 2) elifbe, tebâ'reke, âmme cüzleri gibi evvelce mahalle mekteplerinde okunan küçük okul kitabı.

cüz-i tâmm ::: bütün, parçalandığı vakit ana vasfını kaybeden şey.

CüZ' ::: Her cüz aslına gider. (Celâleddin Rûmî)

2- Kur'ân-ı kerîmin yirmi sayfalık bölümlerinden her biri.

Meyyit için, çeşitli kimselerin, sessiz olarak çeşitli cüz'ler okuyup, Kur'ân-ı kerîmi hatim etmeleri ve herbirinin okuduğunun sevâbını ölünün rûhuna göndermeleri veya birinin hepsi için hediye etmesi, yâni hatîm duâsını yapması, okuyanların da âmin demeleri câiz ve çok faydalı olur. (Abdullah-ı Rûmî)

cüz' ::: parça , medrese alfabe kitabı

cüz’ ::: ‬parça

cüz’ ::: medrese alfabe kitabı