KAYD ::: Kelepçe, bağ. * Bağlamak. * Bir şeyi bir yere yazmak. * Deftere geçirmek. * Sınırlamak. * Şart.

kayd ::: (a. i. c. : kuyûd) : 1) ayağa vurulan zincir, pranga, bukağı, 2) bağlama, bağ, bağlıyacak şey; bağlanma, (bkz. : bend, rabt). 3) bir kâğıda yazılı olan şeyin, hülâsasını, târihini, numarasını deftere geçirme; böylece geçirilen hülâsa. 4) sınırlama, belirtme, (bkz. : tahdîd). 5) ehemmiyet verme. 6) yazma, yazılma. 7) endîşe, gaile, telâş.

kayd-ı nâm ::: nam kaydı, nam tasası.

kayd-ı hayât ::: yaşadığı müddetçe, ölünciye kadar.

Kayd ü bend ::: bağlama.

Kayd ü şart ::: sözleşmenin bâzı kısımlarını sınırlıyan söz veya madde, fıkra. Bî-kayd, Büâ kayd : kayıtsız, ilişiksiz, aldırmaz, (bkz. : lâ-kayd). Bilâ-kayd ü şart : kayıtsız ve şartsız. Terkin-i kayd : kaydını silme, çıkarma, kovma (bkz. : tard). 8) ed. kafiyenin son harfinden (revî) önce gelip okunan ve iki kafiyeden birbirinin ayni olan harf : "kapısından çıkıp heman şehrin * oldu azim boyunca bir nehrin" beytindeki : "şehir ve nehir" kelimelerindeki h harfleri gibi.

kayd ::: yazma, bağ.

kayıd ::: bağ , sınırlama , çekici , çeken , çavuş , koyunların önünde yürüyen "kösem" dedikleri koyun

kayd ::: bağ

kayd ::: ‬bağ

kayd ::: zincir

kayd ::: kayıt

KAYD :::