MA'SUM ::: Günahsız, suçsuz.

ma'sûm ::: (a. s. ismet'den) : 1) suçsuz, kabahatsiz. 2) i. küçük çocuk, (bkz. : sabî). [müen : ma'sûme] . İmâm-ı ma'sûm : 1) imâmiye Mezhebinde günahsız sayılan ehl-i beyt mensubu; 2) İmâm-ı Rabbânî'nin oğlu.

ma'sûm-üd-dem ::: huk. [eskiden] kısası müstelzim bir cinayette bulunmamış olan herhangi bir Müslim veya Zımnî.

MA'SuM ::: Peygamberler hakkında bilip inanmamız gereken sıfatlardan birisi de İsmet'tir. Yâni Peygamberler büyük ve küçük günâhlardan ma'sûmdurlar. Hiç günâh işlemezler. İnsanlardan ma'sûm olan yalnız peygamberlerdir. (Kutbüddîn-i İznikî)

İnsanlar içinde ruhları en yüksek ve en olgun olanlar peygamberlerdir. Bunlar hatâ etmekten, şaşırmaktan, gafletten, hıyânet etmekten, taassup ve inattan, nefse uymaktan, garaz, kin bağlamaktan, ma'sûmdurlar. Peygamberler Allahü teâlânın kendilerine bildirdiği şeyleri söylerler ve açıklarlar. (Muhammed Bahît-ül-Mutî)

ma'sûm ::: günahsız

mâsum ::: günahsız , suçsuz

ma'sum ::: günahsız , suçsuz

masum ::: ‬suçsuz

masum ::: günahsız

masum ::: küçük çocuk

MA'SUM :::