MüNKER ::: Allah'ın (C.C.) râzı olmadığı şey. * İnkâr edilmiş olan. * Şeriatın kabâhat ve haram diye bildirdiği şey. Makbul ve müstehab olmayıp, günah ve kabahat olan. * Mezardaki suâl meleklerinden birisinin ismi. Diğerinin ise "Nekir" dir.

münekker ::: (a. s. nekr'den) : 1) tenkîr edilmiş, bilinmiyen, belli olmıyan bir şeye delâlet eden. [muarref'in zıddı] . 2) bkz : münkir3.

münker ::: (a. s. nekr'den) : 1) inkâr edilmiş, edilen, kabul ve tasdik edilmeyen, reddedilen. 2) şeraitçe yapılması caiz görülmeyen. Gayr-i münker : inkâr olunamaz, (bkz : musaddak, müsellem). Nehy an-il-münker : menedilen, meşru olmıyan şeylerden kaçınma.

Münkir ::: (a. s. nekr'den. c. : münkirin) : 1) inkâr eden, kabul etmeyen.

Münkir-i hakikat ::: hakîkatı inkâr eden. 2) imansız, inanmayan, dinsiz, (bkz : mülhid). 3) h. i. mezarda sual soracak olan iki melekten biri. (bkz : nekîr).

Münker ::: kabirdeki sual meleklerinden biri.

münker ::: haram, günah.

MüNKER ::: Şüphesiz insanlar münkeri görüp de men etmedikleri zaman, onların hepsine Allahü teâlânın cezâ vermesi çabuklaşır. (Hadîs-i şerîf-Sünen-i İbn-i Mâce)

Münker iki kısımdır. Birinci kısım münkerler meydanda olup, âlim olan ve olmayan bunları bilir. Zinâ, alkollü içkilerin içilmesi, hırsızlık, yankesicilik, fâiz alıp vermek, başkasının malını gasb etmek gibi şeylerin haram olduğu birinci kısım münkerdir. İkinci kısmı yalnız âlimler bilir. Bunlar daha ziyâde îmânda, îtikâtta olan bozukluklardır. (Abdülkâdir Geylânî)

Münkeri (haramı) işleyeni görüp de gücü yettiği hâlde tatlı dil ile nehy (yasak) etmemek îmânın gitmesine sebeb olur. (Muhammed bin Kutbüddîn İznikî)

münkir ::: inkar eden , dinsiz

münker ::: kötü davranış , inkar edilen , kabirdeki sual meleklerinden biri , haram , günah , Allah'ın (c , c , ) razı olmadığı şey , inkar edilmiş olan , şeriatın kabahat ve haram diye bildirdiği şey , makbul ve müstehab olmayıp , günah ve kabahat olan , mezardaki sual meleklerinden birisinin ismi , diğerinin ise "nekir" dir

münker ::: ‬inkâr edilen

münkir ::: ‬inkâr eden

münekker ::: (a. s. nekr'den) 1) tenkîr edilmiş, bilinmiyen, belli olmıyan bir şeye delâlet eden. [muarref'in zıddı] . 2) bkz : münkir3.

münker ::: (a. s. nekr'den) 1) inkâr edilmiş, edilen, kabul ve tasdik edilmeyen, reddedilen. 2) şeraitçe yapılması caiz görülmeyen. Gayr-i münker : inkâr olunamaz, (bkz : musaddak, müsellem). Nehy an-il-münker : menedilen, meşru olmıyan şeylerden kaçınma.

MÜNKER :::