MüCiB ::: İcabet eden. Cevap veren. Sebeb kabul eden. * İstenileni kabul eden, duâya cevap veren (Allah C.C.). (Bak: Dua)

"); mûceb ::: (a. s. vücûb'dan) : 1) îcâbetmiş, lâzımgelmiş. 2) bir söz veya emrin îcâbettiği şey, netîce. 3) i. büyük bir memûrun, kendisine sunulan evrakı tasdîk için ettiği işaret, paraf.

mûceb-i akd ::: huk. akit sebebiyle lâzım olan şey. [bir aşçı istîcâr olunduğunda o aşçının yemek pişirmesi îcâr akdinin mûcebidir]

mûceb-i cinayet ::: huk. cinayetin hükmü demektir ki, üzerine terettübeden kısas, diyet, hükûmet-i adi gibi şeylerden ibarettir.

mücib ::: (a. s. cevâb'dan) : icabet eden, teklîfi kabul eden, istenileni yapan, sorulana cevap veren.

mücîb ::: duaya cevap veren, Allah.

mûcib ::: gerektiren , gereken

mücîb ::: bütün dualara cevap veren Allah , duaya cevap veren , Allah

mücib ::: icabet eden , cevap veren , sebeb kabul eden , istenileni kabul eden , duaya cevap veren (allah c , c , )

mûcib ::: ‬gereken

mûcib ::: sebep

mücib ::: (a. s. cevâb'dan) icabet eden, teklîfi kabul eden, istenileni yapan, sorulana cevap veren.

MÜCİB :::