iBTiNA' ::: (Binâ. dan) Bir şeyin üzerine bina etme. Bir dava veya bahiste bir şeye istinad etme.

ibtinâ' ::: (a. i. binâ'dan.) : bir şeyin üzerine bina etme, kurma, bir şeye dayanma, [bahis ve dâvada].

İbtinâen ::: (a. zf.) : mübtenî olarak, dayanarak.

ibtirâ' ::: (a. i.) : ağaç yontma.

ibtinâ'en ::: dayanarak

ibtina' ::: (bina , dan) bir şeyin üzerine bina etme , bir dava veya bahiste bir şeye istinad etme

ibtinâ’en ::: ‬dayanarak

ibtinâ' ::: (a. i. binâ'dan.) bir şeyin üzerine bina etme, kurma, bir şeye dayanma, [bahis ve dâvada].

İBTİNA' :::