çEşENDE ::: f. Tadıcı, tadan, tadına bakan.

Çeşide ::: (f. s.) : tatmış, tadılmış olan.

çeşm ::: (f. i. c. : çeşmân) : göz. (bkz. : ayn, dîde).

çeşm-i âhû ::: ceylân gözü.

çeşm-i bed ::: kem göz.

çeşm-i bed ::: kem göz.

çeşm-i bülbül ::: 1) noktalı veya damarlı sırça. 2) g. s. camdan yapılmış ve üzeri spiral renkli camlarla bezenmiş veya bu spiraller arasına çiçek motifleri yerleştirilmiş şurup vesaire konmak için kullanılan uzunca boyunlu, kulplu veya kulpsuz, kapaklı veya kapaksız bir çeşit sürahi.

çeşm-i gazûb ::: kızgıın bakış.

çeşm-i giryân ::: atjlıyan göz

çeşm-i horos ::: horoz gözü, kırmızı şarap.

çeşm-i hoş-nigâh ::: güzel bakışlı göz.

çeşm-i mahmur ::: baygın, süzük göz.

çeşm-i mest ::: sarhoş göz.

çeşm-i meygûn ::: şarap gibi sarhoş edici göz.

çeşm-i pürhumâr ::: mahmur, baygın, süzgün göz.

çeşm-i siyah ::: kara göz.

çeşm-i yâr ::: sevgilinin gözü.

çeşm-i zag ::: (karga gözü) : mavi, açık mavi göz.

çeşm-i zahm ::: nazar değme, (bkz. : isâbet-i ayn).

çeşmân ::: (f. i. çeşm'in c.) : gözler.

çeşmân-ı dil-fürûş ::: gönlü aydınlatan gözler.

çeşende ::: tadıcı , tadan , tadına bakan

ÇEŞENDE :::