çenâr ::: (f. i.) : çınarağacı. lât. platanus

"); çinâr ::: (f. i.) : [doğrusu "çenâr" dır], (bkz. : çenâr).

çi ::: (f. e. c. : çihâ) : ne.

çi-faide ::: ne fayda var; kaç para eder.

çîde ::: (f. s.) : toplanmış, devşirilmiş.

çi-gûna ::: (f. e.) : nasıl ve ne türlü.

çi-gûnegi ::: (f. i.) : nasıllık, ne türlülük, nicelik.

çihâr ::: (f. s.) : dört (bkz. : çâr 1 , çehâr).

çihâr-ı yâr-ı güzîn ::: (bkz. : çihâr-dost).

çihâr-dast ::: (f. b. s.) : "dörtdost" Hz. Ebûbekir, Hz. Ömer, Hz. Osman, Hz. Alî. (bkz. : çihâr-ı yâr-ı güzîn).

çihâr ü dü ::: (ciharıdü) : dört(ile) iki. [zar oyununda].

çihâr ü se ::: (ciharıse) : dört(ile) üç. [zar oyununda].

çihâr ü yek ::: (ciharıyek) : dört (ile) bîr. [zar oyununda].

çihil ::: (f. s.) : kırk. mee. çok. (bkz. : çil).

çihil-pâ ::: (f. b. i.) : zoof kırkayak denilen hayvan.

çihil-sâl ::: (f. b. s.) : kırk yaşında.

çihre ::: (f. i.) : (bkz. : çehre).

çil ::: (f. s.) : 1) kırk. (bkz. : çihil). [kelime "çihil"in hafifletilmişidir]. 2) ahmak.

çenâr ::: çınar

çenâr ::: ‬çınar

çenâr ::: (f. i.) çınarağacı. lât. platanus

çinâr ::: (f. i.) [doğrusu